Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Ik ben overigens de enige echte oma van de vier jongens
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
10 jaar heb ik me afzijdig gehouden om niet nog meer frustratie voor de kleinkinderen te veroorzaken als ik contact op zou nemen.
En dat ondanks het vuil wat er 10 jaar lang online over mij uitgestort is.
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
"""Ik denk elke dag aan jullie""
Dat wilde ik de twee oudste laten weten, aangezien er via de ouders geen contact mogelijk bleek.
Niets meer en niets minder en daar is ook niets van gelogen. Of mag je als enige echte oma niet aan je kleinkinderen denken als je ze niet mag zien?
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Ik hoopte wel, dat als de jongens zelf na konden denken, ze zouden beseffen, dat een verhaal altijd twee kanten heeft.
Dom dom dom van mezelf.
Behalve vuil over mij online, zijn er natuurlijk ook allerlei verhalen over mij verteld tegen die jongens.
Dat heb ik pas beseft na een reactie van een van de jongens.
Nog nooit ben ik waar dan ook op wat voor manier zo respectloos benaderd.
Kleine update:
Kennelijk wordt het duidelijk dat "my story" hier staat en gelezen wordt. Ik heb een nieuwe reactie van een van de jongens.
Met bedreigingen via WhatsApp dit keer, wat er zou kunnen gebeuren als ik dit niet weghaal.
Sorry mannen... Je moet bij je moeder zijn....
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Er was 10 jaar geleden ook een stichting bij betrokken. Ik zal geen namen noemen, maar die stichting heeft er aan MEE geholpen dat ik mijn kleinkinderen niet meer mocht zien.
Ik hoop dat de vrijwilligster van die tijd zich ook even achter de oren WIL krabben over haar acties destijds
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Money money money… altijd gedoe over geld.
Bijna €20,000 heb ik erin gestopt. Huurachterstanden, gas, water, licht. Onbetaalde rekeningen van gekochte dingen die helemaal niet nodig waren. Allerlei deurwaarders- en advocaatkosten. Eten, drinken, kleding.... Telefoon abonnementen, ze moesten toch bereikbaar zijn? Nee, ze moesten ongeveer met de hele wereld bellen. En ik maar betalen. Vervoersbewijzen, want ze moesten toch ergens naar toe kunnen? Nee ze moesten allerlei onnodige uitstapjes maken. (paasweekend 2014) Dat geld moest ik zelf ook lenen. Toen ik buiten gezet werd, moest ik die schuld wel nog aflossen. Dat is me net gelukt voor mijn pensioen. Helaas nu zelf wel zonder zakcentje.
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Ik had een goed betaalde baan in de publieke sector. Was in de positie om haar daar vakantiewerk te laten doen. Toegegeven...., al ze wil kan ze hard werken. Iedereen was tevreden en er kwam iig geld binnen. Gesprek over jaarcontract was gaande. En jawel hoor, die ...... waar ze mee getrouwd is, werd ziek en ging bij zijn moeder in een andere provincie wonen. Op het werk kwam ze regelmatig niet opdagen, omdat ze voor de kinderen moest zorgen. Geen jaarcontract natuurlijk. Toen ze weer goed en wel thuis zat, kwam hij weer terug. Dat was overigens niet de eerste keer dat hij dat flikte... En misschien ook niet de laatste keer (geen idee, is een gok)
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Ik wilde vanavond een stukje schrijven over een document wat ze in 2016 over mij op internet gezet heeft. Ik moest dat document even terug lezen om te kijken wat er ook weer instond. Ik ben ergens aan het begin al gestopt met lezen. Ik heb dezelfde hartkloppingen en tranen in mijn ogen als in 2016. Wat erg om zoiets te lezen over mezelf. Wat een vreselijke verwijten maakt ze mij. Wat voor iemand ben je als je zulke dingen over je moeder durft te zeggen, zelfs als er geen contact is. Als er maar een honderdste van waar is, zou je je nog moeten schamen om dat zo onbeschoft online te zetten. Ik ben blij dat er een familielid is, die letterlijk gezegd heeft dat ik "altijd mijn stinkende best voor haar gedaan heb"", anders zou ik mezelf nog iets aandoen.
Misschien zet ik het document wel ergens neer en zet hier een link. Ik kan het denk ik niet meer opnieuw lezen.
En het allerergste is nog, dat ik iemand ken die wist, dat ze dit geschreven had en op internet ging zetten en haar niet tegen gehouden heeft. En dat geldt ook voor een vriendin van haar die in mijn gezicht zo aardig deed, maar mij achter mijn rug om een oude bosheks noemde.
Uiteindelijk heb ik via mijn rechtsbijstand en de politie kunnen zorgen dat het van internet verdween. Helaas was het kwaad al geschied. Een aantal mensen had het al gelezen. Dat heeft mij vriendschappen gekost.
Verschrikkelijk.....
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Toch nog even terug naar dat document, wat ik me nog herinner...
Het staat vol met Laster en Smaad.
Het verschil tussen Laster en Smaad? Laster begint met de letter L. De L van leugens. Hoe zorg je ervoor, dat je veel aandacht en medeleven krijgt en meteen iemand in een kwaad daglicht zet? Dan begin je over seksueel misbruik. Ze beschuldigd mij ervan dat mijn toenmalige vriend haar, met mijn medeweten seksueel mocht misbruiken. Even over die vriend.... Het was een lul van een vent, ik had daar nooit iets mee moeten beginnen, had m ook nooit in mijn huis toe moeten laten en het heeft wat gedoe gekost om hem buiten te krijgen. En ja hij heeft haar ook dwarsgezeten.
MAAR HIJ HEEFT HAAR NIET SEKSUEEL MISBRUIKT!!!!!
(Dat liegen heeft ze niet van een vreemde. Haar vader en opa konden er ook wat van. Ik denk dat ze die genen overmatig mee heeft gekregen)
Dan de smaad:
Smaad is als er iets verteld wordt, wat waar is, maar wat toch iemands goede naam kan schaden.
Wie onschuldig is, mag de eerste steen gooien.
MIJN jeugd (en niet de hare) is niet bepaald makkelijk verlopen. Er zijn dingen gebeurd die ik haar in vertrouwen verteld heb. Dat vertrouwen heeft ze ernstig geschaad, door dat allemaal in dat document te zetten.
Goddank weet ze niet alles.....
Er staat ook nog wel iets grappigs in.....
Ze heeft het over haar liefhebbende schoonfamilie... De schijfruimte die ik hier huur, is niet voldoende om al het kwaads dat ze over haar schoonfamilie aan mij verteld en gemaild (en die mails heb ik nog) heeft, te plaatsen.
Leuke mensen trouwens....
Hebben altijd een hekel aan mij gehad en daarom deze breuk ook omarmd.
Als het andersom was geweest, zou ik actie ondernomen hebben om het (grootouder/kleinkind) contact te herstellen
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Ze claimt een hoog IQ te hebben en dus heel intelligent te zijn.
Jammer dat ze die intelligentie de afgelopen 10 jaar gebruikt heeft om mij te beschuldigen, zwart te maken en de grond in te boren. (in december 2023 nog). in plaats van naar mogelijkheden te zoeken om geen last meer te hebben van de gevolgen van haar traumatische (volgens haarzelf dan he) verleden.
(ik weet wel waarom... ze vind zichzelf te intelligent voor hulpverlening)
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Zomaar wat gedachtes:
De Bennekel, Robje Robbie Rob, Bioscoop, Abortus,
Glazen Tafel, Schoolvriendin, Vitaminen Met Sinasappelsmaak, Omafiets, Kinderpostzegels, Activiteitenbegeleiding, Schoonheidsspecialiste, Groenschool, Politiebureau, Wiet, Rode Dafje,
Achterlaten Woning, Sexfoto's, Rose Brick, Poem, Lekke Autobanden, Blauwe Plekken,
Ov Boete,
Tv kijken, Tv kijken, Tv Kijken,
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Voor het eerst in 10 jaar ben ik iemand tegen gekomen, die haar dochter ook niet meer ziet. Hele andere situatie. Zij heeft nog meer kinderen, Haar dochter is niet getrouwd en heeft geen kinderen.
En ondanks de verschillen, waren de overeenkomsten zo sterk:
Vergelijkbare verwijten en beschuldigingen.
Liegen
Sommige familieleden en vrienden waarmee de band bekoeld is, want ""waar rook is, is vuur.""
Sindsdien geen dag voorbij gegaan zonder dat het in je gedachten zit.
Nog steeds de schuld bij jezelf zoeken, maar niet begrijpen wat je verkeerd gedaan hebt.
Schaamte als je tegen iemand vertelt dat je geen contact hebt met je kind.
Het gevoel dat je meteen vogelvrij bent, als dat je tegen iemand zegt.
Dat ik niet de enige ben, dat weet ik allang. Ongeveer 10 procent van de grootouders zien hun kleinkind(eren) niet.
Het is sluimerend maatschappelijk probleem in Nederland en niemand durft het aan te pakken.
Ik ben in ieder geval blij, dat ik er eens met iemand over kan praten, die in dezelfde sitatie zit en dus niet oordeelt.
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Als je een YouTube fan bent, zie je regelmatig filmpjes voorbij komen, met onderwerpen waar je helemaal niet om gevraagd hebt. Dat overkwam mij pas geleden. Zoekend naar bloemenoorbellen gemaakt van polymeer klei verscheen er een filmpje over “narcisme”. Getriggerd door narcis (bloem) begon ik te kijken. Maar dit heeft niets met polymeer klei of bloemen te maken. Bij nader inzien had ik er wel eens van gehoord. Ik dacht dat dat te maken had met een beetje teveel van jezelf houden. Maar dit is veel erger. Dit is echt een aandoening. Dit heeft te maken met een ziekelijke onverzadigbare behoefte aan aandacht. Door vreselijk op te scheppen over alles wat er bereikt is en daar voortdurend complimenten over te willen ontvangen, of bij niet zo veel succes, heel veel zielige verhalen vertellen,(die de narcist zelf gelooft en ook steeds spannender maakt) zodat er uit een misplaatst medeleven ook veel aandacht komt. Een narcist gunt de partner ook geen rust, geluk of succes. Dat moet en zal verstoord worden. Narcisten willen niet mee naar verjaardagen en/of feestjes met hun partner, als daar redelijk intelligente mensen rondlopen. De narcist weet maar al te goed dat daar door de mand gevallen wordt. Dus.. ziek zijn dan maar.. dat betekent in ieder geval aandacht. Bovendien zou de partner wel eens leuke aandacht kunnen krijgen. Om dat te voorkomen, zit er niets anders op, (desnoods op afstand) dan valse beschuldigingen uiten. Daar MOET de ander dan op reageren, omdat het leugens zijn. Dat weet de narcist donders goed. Maar plan geslaagd: de partner heeft geen plezier en de narcist krijgt weer volledige aandacht Want... de onverzadigbare behoefte aan aandacht overheerst al het andere
Waar doet mij dit toch aan denken........? Wie de schoen past trekt m aan….
Time for my story
Dit jaar is het 10 jaar geleden, dat de moeder van mijn kleinkinderen, mij buiten zette en een mail stuurde met daarin de opmerking dat zij niet wilde dat ik nog ooit mijn kleinkinderen zag.
Hoe de wortels van de smaad-en lasterzaden kunnen woekeren
Wie kaatst moet de bal verwachten
Wie wind zaait zal storm moeten oogsten
Er waren eens een man en een vrouw. Zij hadden drie kinderen. Twee jongens en een meisje. Toen de kinderen 10, 12 en 14 jaar waren, verliet de vrouw haar man en kinderen om met een ander samen te gaan wonen. De man moest naast zijn baan dus ook voor de drie kinderen zorgen. De man kreeg een lieve vriendin, die zonder meer de jongens en het meisje accepteerde. De lieve vriendin, had zelf ook een dochter, maar die was al het huis uit. De lieve vriendin koos er dus voor om ondanks haar vrijheid toch voor drie aanstormende pubers te zorgen. Uiteindelijk ging het meisje toch bij haar moeder wonen. De lieve vriendin ving de machtsstrijd tussen de kinderen op.
De lieve vriendin ving de klappen van de pubertijd op. De lieve vriendin zorgde dat vakanties vlot verliepen. De lieve vriendin hielp mee met schoolopdrachten. De lieve vriendin zorgde voor verjaardagen en feestdagen. De lieve vriendin kookte voor de kinderen en de man. De lieve vriendin zorgde er ook nog voor dat de man de klap van de scheiding te boven kwam. De lieve vriendin had zelf ook een baan en betaalde mee aan algemene kosten. De relatie van de vrouw stopte al snel en de vrouw en het meisje kwamen in het zelfde dorp te wonen als de man en zijn lieve vriendin. Op een dag, klopte het meisje huilend bij de lieve vriendin aan. Ze smeekte of ze weer bij haar vader, broers en de lieve vriendin mocht wonen, omdat ze niet meer bij haar moeder kon en wilde wonen. Natuurlijk gaven de man en zijn lieve vriendin hier gehoor aan en de lieve vriendin maakte haar hobbykamer leeg voor het meisje. Geen van de kinderen heeft nog ooit bij de vrouw onder haar dak gewoond. Wel fungeerde de vrouw als luisterend oor, als de kinderen vonden dat ze het niet goed hadden thuis. De vrouw had een makkelijke machtspositie gecreëerd en had bovendien alleen de lusten, maar niet de lasten. De vrouw begon ook de dochter van de lieve vriendin te bewerken. Ook speelde zij oma voor de kleinkinderen van de lieve vriendin. De lieve vriendin was intussen langer bij de man, dan dat de man en de vrouw samen waren geweest. De tweede jongen had zelfs langer bij de lieve vriendin gewoond, dan bij de vrouw. De vrouw zorgde er toen mede voor dat er een breuk ontstond tussen de lieve vriendin en haar dochter. Al het vuil dat de dochter over de lieve vriendin op sociaal media uit stortte, werd door de vrouw met medeleven beloond. De kinderen werden volwassen en gingen hun eigen weg. Toen de man en de lieve vriendin het meisje een week vakantie aanboden, bedankte de vrouw later alleen de man, terwijl het toch echt de lieve vriendin was, die met het meisje opgetrokken had, dingen voor haar gekocht had, met haar gepraat en geknutseld had en haar uit de put geholpen had. Ook was het de lieve vriendin, die vrij nam van haar werk, om het meisje te helpen verhuizen en een complete woning te poetsen. De vrouw heeft hier nooit iets over gezegd en kwam pas weer op visite bij het meisje toen alles klaar was in de nieuwe woning. Die manier van doen, deed de lieve vriendin, naast haar andere verdriet veel pijn. Bij de bruiloft van een van de kinderen zag de vrouw haar kans pas echt schoon. In woord en daad negeerde ze de lieve vriendin en deed het voorkomen alsof alleen zij en de man gezorgd hadden, dat het zo’n leuke jonge mensen geworden waren De vrouw deed alsof er nooit een lieve vriendin was geweest die ook een grote bijdrage geleverd had. Ze deed zelfs alsof de lieve vriendin niet eens aanwezig was geweest op de bruiloft. Dat deed de lieve vriendin zo'n zeer, dat ze er nog dagen en nachten last van heeft gehad. Wat hier de gevolgen zijn vertelt het verhaal niet….
Time for my story